Theater

Sinds ik als spoken word-artiest bezig ben met mijn eerste solovoorstelling krijg ik telkens dezelfde vraag voor mijn kiezen. 'Luan, waarom wil je een solovoorstelling maken? Waarom wil je de theaters in?' Nou, ik wil mijn levensverhaal aan heel Nederland vertellen. En niet in een boek, maar op een podium. Ik wil iedereen kunnen aankijken terwijl ik op de planken sta. Van gepensioneerden op Texel tot aan jongeren in Amsterdam-West. Ik wil dat iedereen mij hoort en ziet wie ik ben. Ik heb een enorme geldingsdrang en dat is dan ook een onderwerp dat vaker terugkomt in de voorstelling.

Momenteel zit ik in de halve finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival en toer ik door verschillende steden in het land. Tijdens die toer doe ik telkens een try-out van dertig minuten. Onlangs stond ik samen met mijn gitarist Yassine Belghanch in Theater De Toegift op Texel en lag de gemiddelde leeftijd van het publiek rond de zestig jaar. Van te voren vroeg ik mij vooral af hoe het publiek zou reageren op al die straatverhalen uit Amsterdam-West, gecombineerd met woordspelingen en ritmische klanken. Tot mijn verbazing reageerde iedereen erg enthousiast. Texel omarmde Kosovo, De Baarsjes en monologen over vrienden met manische depressies. Zal mijn verhaal toch heel veel lagen van bevolking kunnen aanspreken? Ik probeer alles zo toegankelijk mogelijk te maken. Zowel mijn spoken word-teksten als mijn toneelspel. Ik wil mij niet beperken door bijvoorbeeld vage teksten uit de spuwen. Ik heb denk ik een duidelijk verhaal; de voorstelling draagt een duidelijk verhaal.

Ik heb voor de titel Leeuwenkind gekozen omdat mijn naam leeuw betekent in het Albanees en mijn sterrenbeeld en ascendant leeuw is. Ik moet toegeven dat het soms moeilijk is om bepaalde stukken uit de voorstelling te spelen, omdat de thema’s die ik behandel nog actueel zijn in mijn leven. De dingen die voorbijkomen in de voorstelling daar worstel ik nog dagelijks mee.  Maar dat is misschien ook de kracht van het geheel. Het feit dat het zo dichtbij komt.

Ik heb nog veel try-outs te gaan, maar de try-out bij RRReuring is voor mij verreweg de meest speciale. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam-West en die plek speelt een prominente rol in de voorstelling. Podium Mozaïek ligt in Amsterdam-West dus deze combi is meant to be. Podium Mozaïek is de achtertuin van mijn voorstelling. Ik ben kind van Amsterdam-West en zal dat altijd blijven. Mijn beste vrienden komen allemaal kijken en zelfs zij gaan dingen van mij horen die zij nog niet weten en waarschijnlijk zal het wat reuring veroorzaken, maar op een goede manier. Reuring bij RRReuring. Ik kan niet wachten! 

Luan Buleshkaj staat zaterdag 8 februari met zijn voorstelling Leeuwenkind op RRReuring. Klik hier voor meer info en tickets!

Gepost door: Luan Buleshkaj